Vila Real de Santo António. Symbol potęgi Królestwa Algarve

Wieki temu, u ujścia rzeki Guadiana, graniczące z hiszpańskim miastem Ayamonte, znajdowała się wioska rybacka Santo António de Arenilha. W 1773 roku markiz Pombal wydał rozkaz odbudowania tej niemalże całkowicie zniszczonej przez tsunami wioski przy użyciu najnowszych technologii.  Miasto, zaprojektowane w ortogonalnej siatce Pombaline, miało stać się najnowocześniejszym miastem w kraju i kwitnącym ośrodkiem gospodarczym Algarve w XVIII wieku.

Gmina Vila Real de Santo António znajduje się w dystrykcie Faro w słonecznym regionie Algarve. Od zachodu graniczy z gminą Tavira, od wschodu z rzeką Guadiana, od północy z wioską Castro Marim, a od południa z potężnym i majestatycznym Oceanem Atlantyckim. Zajmuje obszar 61,9 km2 i składa się z trzech parafii: Vila Nova de Cacela, Vila Real de Santo António i Monte Gordo. Miasteczko, podobnie jak cały region, cechuje umiarkowany klimat śródziemnomorski z gorącymi, suchymi latami i łagodnymi zimami, a opady występują głównie jesienią i wiosną. 

Historia i zabytki

Miasto zostało utworzone w 1774 roku przez Sebastião José de Carvalho e Melo, hrabiego Oeiras i markiza Pombal.  Jego budowa była ściśle związana z aspektami ekonomicznymi oraz ideologią, która miała na celu uczynienie dawnego Królestwa Algarve jednym z najlepiej prosperujących regionów w Portugalii, na dodatek niezależnym od obcych wpływów (w tym głównie wpływów Hiszpanii).

Strategia budowy miała uczynić dawną wioskę rybacką – kwitnącym centrum handlowym z silnym przemysłem rybnym. Realizację tych planów powierzono  architektom: Casa do Risco das Obras Públicas, pod kierownictwem  Reinaldo Manuel dos Santos, który był z kolei odpowiedzialny za projekt odbudowy śródmieścia Lizbony i akwedukt Águas Livres. Wariant urbanistyczny Vila Real ma zatem liczne punkty styczne z miejskim stylem Pombaline Lisbon, choć skala, układ podstawowych powierzchni użytkowych i jakość użytych materiałów są różne.

Miejscowość była pierwszą w Algarve, w której zainstalowano oświetlenie gazowe w 1886 roku.

Centrum miasta to plac Marquês de Pombal, pośrodku którego stoi obelisk, pionowy symbol władzy króla José I, postawiony w 1776 roku, na cześć zakończenia prac budowlanych.  Przed placem znajduje się kościół: Igreja Matriz de Vila Real de Santo António. Zbudowany został na przełomie lat 70. i 80. XVIII wieku w ramach projektu Pombaline. We wnętrzu kościoła znajdziemy rokokowe ołtarze i imponujące obrazy Nossa Senhora da Encarnação, Nossa Senhora do Carmo i Santo António (wszystkie z XVIII wieku).

Mieściła się tu jedna z  najstarszych fabryk konserw na świecie – Ramirez. 

Plac stanowi społeczne centrum miasta i skupia najważniejsze budowle: główne domy handlowe, ratusz, budynek Urzędu Miasta, latarnię morską, z której można podziwiać panoramę całego miasto i okolice oraz Cacela Velha, pierwotną siedzibę powiatu z dawną twierdzą i cmentarzem. Na uwagę zasługuje też Alfândega (Urząd Celny) – jeden z pierwszych budynków ukończonych podczas budowy miasta, mieszczący biura Stowarzyszeń Rybackich.

Vila Real de Santo António to także miejsce narodzin słynnego poety Antonio Aleixo.

Monte Gordo

Monte Gordo to dawna wioska rybacka położona zaledwie 3 km od Vila Real de Santo António będąca pionierem turystyki w Algarve. Jako jedna z pierwszych w Algarve postawiła w latach 60-tych jeden z pierwszych hoteli w regionie (słynny w hotelu Vasco da Gamão). Do dziś jej piaszczysta plaża i ciepłe wody oceanu przyciągają szerze turystów.

Vila Real de Santo António z pewnością zasługuje na uwagę i odwiedziny.